[isim] Bir şeyin en üstteki bölümü
- "Pencere önünde dimdik durmuş, kocaman ağaçların tepesine bakıyordunuz."
Bir yerin, bir nesnenin vb.nin üstü, hizası
- "Ekşisu'da trenden indikleri sırada güneş tam tepelerindeydi."
Birinin yanı başı, baş ucu
- "Tepemde durup canımı sıktı."
Başın üst, kafatasının iki kulak arasında kalan bölümü
- "Güneş sanki yalnız sizin tepenize ışık ve sıcaklık aksettirmeye çalışıyor."
Yüksekliği genellikle birkaç yüz metreyi geçmeyen, çok kez tek başına, yamaçları yatık yer biçimi
- "Derenin sağ tarafına yükselen tepenin yamaçları daha hafif eğimli, daha genişti."
Çokgende veya çok yüzlüde köşelerden her biri
İkizkenar bir üçgende eşit kenarların kesişme noktası
Bakışım ekseni bulunan bir eğrinin veya yüzeyin bu eksenle kesişme noktalarından her biri
Kelime Anlamı Kaynağı: Türk Dil Kurumu (TDK) Güncel Türkçe Sözlüğü
Şunlara da göz atmak isteyebilirsiniz:
- T ile Başlayan Kelimeler
- T ile Biten Kelimeler
- E ile Başlayan Kelimeler
- E ile Biten Kelimeler
- Tepe ile Başlayan Kelimeler
- Tepe ile Biten Kelimeler
- İçerisinde tepe Geçen Kelimeler
Tepe kelimesi baş harfi T son harfi E olan bir kelimedir. Başında T, sonunda E olan kelimenin 1. harfi t, 2. harfi e, 3. harfi p, 4. harfi e. Başında T ve sonunda E olan 4 harfli kelime.