L ile Biten Kelimeler

İDOL

[isim] Çok tanrılı dinlerde tapınılacak nesne; Örnek alınan, en çok hayranlık duyulan kimse

"Semahat'in nazarında evvelden ben bir idol idim. Her şeyi benim için feda ediyordu."

KÜRESEL

[sıfat] Küre ile ilgili olan; Küre biçiminde olan, kürevi; Dünya ölçüsünde geniş bir bakış açısıyla benimsenen, global

ZÜHUL

[isim] İş çokluğu veya dalgınlık sebebiyle yanılma, geciktirme, ihmal etme

ÇAKAL

[isim; sıfat] Etoburlardan, sürü hâlinde yaşayan, kurttan küçük bir yaban hayvanı (Canis aureus); Kurnaz, yalancı, düzenci, aşağılık kimse; Titiz, huysuz, görgüsüz

LAAKAL

[zarf] En azından, hiç olmazsa

"Büyük hanın altında sıra kahveler vardır ya; her birinde laakal iki, üç dava vekiline tesadüf edilir."

MÜSTACEL

[sıfat] Acele

HANTAL

[sıfat] Kocaman, iri, kaba; İşi, davranışları kaba ve yavaş

"Epey iri ve hantal bir vücudu vardı."; "Suat onun yanında kendini iri yarı ve hantal hissetti, bırakıp kaçası geldi."

TEFEÜL

[isim] Fal açma, fala bakma; Uğur sayma, hayra yorma

"Kış geceleri divanlardan tefeül ederdik."

KOL

[isim] İnsan vücudunda omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan bölüm; Vücudunun bu bölümünü saran bölümü; Makinelerde tutup çevirmeye, çekmeye yarayan ağaç veya metal parça; Koyun, dana, kuzu vb.nde ön ayağın üst bölümü; Ağaçlarda gövdeden ayrılan kalın dal; Bazı çalgıların elle tutulan sap bölümü; Koltuk, divan vb.nin yan tarafında bulunan dayanmaya yarayan parça; Bir şeyin ayrıldığı bölümlerden her biri, dal (I), kısım (II), şube, branş; Karakol; İş takımı, ekip, grup; Kanat; Dizi, düzen; Bir halat oluşturan bükülmüş lif demetlerinden her biri

"Sade çocuğuna değil, eşine de kol kanat gerer, ona da analık eder."; "Kara yağız oğlan yalandan gözlerinin yaşını pembe mintanının kollarına siliyordu."; "Bazı ülkelerde sansürün kol gezdiği görülüyor."; "Türk Dil Kurumunun bilim ve uygulama kolları."; "Lakin böyle kardan yolların örtüldüğü bu gecede, koldan korku yoktu. Rahatça eğlenebilirlerdi."; "Öteki koldaki iki hamlacıdan birisi acınacak bir zayıflıktaydı."; "Sağ kol. Sol kol."; "Yürüyüş kolu."

[isim] İnsan vücudunda omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan bölüm; Vücudunun bu bölümünü saran bölümü; Makinelerde tutup çevirmeye, çekmeye yarayan ağaç veya metal parça; Koyun, dana, kuzu vb.nde ön ayağın üst bölümü; Ağaçlarda gövdeden ayrılan kalın dal; Bazı çalgıların elle tutulan sap bölümü; Koltuk, divan vb.nin yan tarafında bulunan dayanmaya yarayan parça; Bir şeyin ayrıldığı bölümlerden her biri, dal (I), kısım (II), şube, branş; Karakol; İş takımı, ekip, grup; Kanat; Dizi, düzen; Bir halat oluşturan bükülmüş lif demetlerinden her biri

"Sade çocuğuna değil, eşine de kol kanat gerer, ona da analık eder."; "Kara yağız oğlan yalandan gözlerinin yaşını pembe mintanının kollarına siliyordu."; "Bazı ülkelerde sansürün kol gezdiği görülüyor."; "Türk Dil Kurumunun bilim ve uygulama kolları."; "Lakin böyle kardan yolların örtüldüğü bu gecede, koldan korku yoktu. Rahatça eğlenebilirlerdi."; "Öteki koldaki iki hamlacıdan birisi acınacak bir zayıflıktaydı."; "Sağ kol. Sol kol."; "Yürüyüş kolu."

ÇAL

[isim] Taşlık yer, çıplak tepe

[isim] Taşlık yer, çıplak tepe

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü